Rozdział 4

Wszyscy patrzyli się na mnie i Hazzę i szeptali coś pomiędzy sobą. Nie lubię być w centrum uwagi. Złapałam Harry'ego za nadgarstek. 

- Zabierz mnie stąd błagam - wyszeptałam do ucha chłopaka, a on objął mnie ramieniem i się zaśmiał. Co w tym kurwa jest śmiesznego?!

- O nie. Dasz radę Jess - Styles zdążył to powiedzieć i zadzwonił dzwonek. - Dobra piękna, ja lecę do siebie na lekcję. Będę na ciebie tutaj czekał. 

Do klasy wszedł nauczyciel, a Hazz wepchnął mnie do środka i jakby nigdy nic odszedł....

- O ty musisz być Jessica Tomlinson - powiedział mężczyzna w średnim wieku. 

- Tak proszę pana - wydukałam zestresowana. 

- Proszę siadać - powiedział nauczyciel do klasy i stanął obok mnie. - Kochani to jest wasza nowa koleżanka Jessica Tomlinson. Mam nadzieję, że się polubicie i pomożecie jej przyzwyczaić do nowej szkoły. Jessica proszę usiądź w ostatniej ławce z Josh'em - mężczyzna wskazał na ostatnią ławkę pod oknem. 

Siedział w niej chłopak z czarnymi włosami, równie ciemnymi oczami i karnacją. Był dobrze zbudowany co podkreślała szara, obcisła koszulka. Byłam pewna, że wszystkie dziewczyny się w nim kochały. Zauważyłam też nieliczne tatuaże na jego rękach.

Nie pewnym krokiem podeszłam do wyznaczonego dla mnie miejsca. Położyłam na blacie ławki książki, zeszyt, długopis i zajęłam swoje miejsce. 

- Hej, jestem Josh - powiedział chłopak i wyciągnął do mnie dłoń, którą niepewnie uścisnęłam. 

- Jess - powiedziałam zdenerwowana. Dlaczego ten chłopak mnie tak onieśmielał? 

- Znasz Styles'a?

- Tak. 

- Jesteś tu nowa?

- Mieszkałam na drugim końcu Doncaster. 

- O myślałem, że jesteś z daleka. Co cię łączy z Harry'm? 

- Jesteśmy znajomymi - cały czas pamiętałam, żeby nie powiedzieć za dużo. Zastanawiało mnie dlaczego on się tak doczepił Hazzy.

- No dobrze, dzisiaj dam wam spokój i możecie sobie porozmawiać cicho. Tylko cicho - powiedział nauczyciel. To dla mnie nowość, że nauczyciel robi wolną lekcję. W mojej starej szkole mogliśmy tylko pomarzyć o czymś takim. 

Nawet nie zauważyłam jak przede mną pojawiły się dwie osoby. 

- Hej jestem Meg, a to Austin - powiedziała dziewczyna.

Miała fioletoworóżowe, długie, lekko kręcone włosy i szeroko się uśmiechała. Miała na sobie różową sukienkę w kratkę, przed kolan, długie, czarne podkolanówki i tego samego koloru balerinki z małą kokardką. Była prześliczna.

Chłopak stojący obok niej miał ciemne włosy wystające spod czerwonej czapki i prześliczny uśmiech. Ubrany był w białą koszulkę, szarą bluzę i jeansowe rurki z luźnym krokiem. 

Czy każdy chłopak w tej szkole, w tej części miasta jest taki przystojny? 

- Hej, jestem Jess - uśmiechnęłam się do nich. 

- Chciałam się zapytać, czy pójdziesz z nami na lunch? - zapytała wesoło Megan. 

- Jasne z wielką przyjemnością. 

- Bardzo się cieszę - powiedziała radośnie fioletowo włosa. 

- To do zobaczenia na stołówce - chłopak obdarzył mnie szerokim uśmiechem i razem z dziewczyną odeszli. 

Zauważyłam, że Josh dziwnie mi się przygląda. 

- Coś nie tak? - zapytałam niepewnie. 

- Jesteś bardzo ładna.

- Ummm... dzięki?

- Może odprowadzę cię do domu po szkole?

- Dzięki, ale jadę z Harry'm - jego mina momentalnie się zmieniła. Był zdenerwowany? Wkurzony? To wszystko było jakieś dziwne. On był dziwny. Może mu chodzi o Harry'ego, może wie coś o nim. Muszę się wszystkiego dowiedzieć o Lou i jego przyjaciołach. 

Rozbrzmiał dzwonek. Chwyciłam swoje rzeczy i wyszłam z klasy. Nigdzie nie widziałam Styles'a. Miał na mnie czekać. Wyciągnęłam swój nowy telefon. Muszę przyznać, że ciężko mi idzie obsługa iPhone. W końcu znalazłam numer Hazzy. Wcisnęłam zieloną słuchawkę i czekałam jak odbierze. Po kilku sygnałach usłyszałam automatyczną sekretarkę. No świetnie zostawił mnie. Schowałam telefon do kieszeni i poszłam do swojej szafki. Zostawiłam w niej swoje rzeczy i udałam się wzdłuż jednego z korytarzy. Nie wiedziałam gdzie idę, ale miałam nadzieję, że spotkam gdzieś Styles'a. Nagle przede mną pojawił się Josh. 

- Gdzie idziesz? - zapytał.

- Eeee... właściwie to nie wiem - zawstydziłam się, a chłopak się zaśmiał. Ej! Jestem w tej szkole od jakieś godziny i chyba mam prawo nie ogarniać?!

- Gdzie chcesz iść? Zaprowadzę cię tam. 

- Właściwie to szukam Harry'ego. Miał na mnie czekać.

- Pewnie już znalazł sobie nową dziewczynę - zakpił.

- Eee co?

- Już mu się pewnie znudziłaś i znalazł sobie nową.

- Mówiłam ci już jakbyś nie pamiętał, że jesteśmy tylko znajomymi - ten chłopak już zaczyna mnie powoli denerwować. - Skąd znasz Harry'ego?

- Może się kiedyś dowiesz.

- Josh?! Czego ty kurwa chcesz od Jess?! - usłyszałam męski głos za plecami. Odwróciłam się i zobaczyłam wkurzonego Zayn'a.

- Nie twoja sprawa Malik! - warknął Josh. Skąd oni się wszyscy znają? Nagle Zayn ustał przy mnie i objął ramieniem. 

- Odwal się lepiej od niej, bo inaczej spotkamy się jeszcze raz i to nie będzie tak miło - warknął Malik. - A teraz spierdalaj stąd Parker! - mój kolega się zaśmiał i odszedł. Stałam tak osłupiała i powoli analizowałam to co się stało. 

- Co ty tu robisz? - zapytałam w końcu.

- Zabieram cię stąd. 

- Jak to? Gdzie Harry? 

- Hazz już czeka ze wszystkimi w domu. Mamy problemy króliczku - chłopak uśmiechnął się zadziornie. Króliczku? Ach tak, czyli od kiedy zobaczył mnie w bieliźnie to będę króliczkiem Playboy'a. Suuuuper...

- Jaki problem? 

- Nie dowiesz się za dużo, ale nie jesteś teraz tutaj bezpieczna - Malik momentalnie spoważniał. Denerwuje mnie to, że wiem tak mało o swoim bracie i jego kolegach. Coś mi grozi, a oni nic mi nie chcą powiedzieć. Czy oni zdają sobie sprawę, że tym milczeniem straszą mnie jeszcze bardziej?

- Jedziemy? - spytałam cicho.

- Chodź - chłopak złapał mnie za nadgarstek i szybko wyprowadził ze szkoły. 

UGH! Znowu stałam się centrem uwagi wszystkich uczniów. Ale wcale się nie dziwię dziewczynom. Zayn jest bardzo przystojny, intrygujący, pociągający i tajemniczy. Chyba nie ma dziewczyny, której Malik by się nie podobał. 

- Styles dał ci wskazówki jak w razie czego masz rozmawiać z innymi na nasz temat? - zapytał nagle Mulat. 

- Tak.

- Ciężko ci jest w tej całej sytuacji?

- Tak.

- Czy ty umiesz powiedzieć coś innego? - spojrzał na mnie z góry. 

- Mhm - jęknęłam, a on się zaśmiał. Od razu się zarumieniłam i spuściłam wzrok. 

- Wskakuj - powiedział chłopak i usiadł na ścigaczu. 

- Co? - zrobiłam wielkie oczy. - Ja w życiu na to nie wsiądę. Nie ma takiej opcji - zrobiłam krok w tył.

- Niech wasza wysokość wybaczy, że nie przyjechałem limuzyną, ale to cholernie ważne i nam się śpieszy. Więc usiądź swoją zgrabną dupą z tyłu, albo posadzę cię siłą. A chyba nie chcesz dodatkowego widowiska. 

Westchnęłam i usiadłam za ciemnookim.

- Kask? - zapytałam.

- Jeśli będziesz się mocno mnie trzymała, to go nie potrzebujesz.

- Jednak wolałabym... - Zayn mi przerwał westchnięciem, złapał moje ręce i oplótł je wokół swojego brzucha. 

- Trzymaj się mocno króliczku - zdążył to powiedzieć i ruszył z piskiem opon. Mocno się wtuliłam w jego plecy i schowałam twarz. Jechaliśmy bardzo szybko. Modliłam się byśmy byli jak najszybciej w domu. Niby nie mieliśmy daleko, ale ta droga bardzo mi się dłużyła....

Hej myszki moje ;* Przepraszam, że tak długo nie wstawiłam rozdziału, ale po pierwsze mam teraz masę nauki i popraw, a po drugie jakoś wena mi się kończy ;c Nie wiem kiedy dodam kolejny rozdział, mam nadzieje, że uda mi się to zrobić jakoś we wtorek albo środę. Cały czas piszcie mi swoje TT i jeżeli ktoś  z was pisze opowiadania i chce prowadzić ze mną mój drugi blog to piszcie swoje prace i wysyłajcie je na mój e-mail: sandralewa@onet.pl

Kocham was i dziękuję za wszystkie wasze komentarze ♥ Do następnego ;**